Podsumowanie

61,9 kg - nie wiem nawet jak i kiedy zleciało ponad pół kilo, ale dobrze ;)

Myślę że jeszcze z 2 kg i zmieszczę się w różowe jeansy, które zakupiłam rok temu, gdy to bardzo intensywnie ćwiczyłam.

Muszę odwiedzić dentystę, bo ząb mi napierdziela. Ceny mnie przerażają! Jednak nie mam wyjścia - dzisiaj chce mi mordę wykręcić z bólu. Może na NFZ się udam. Tak mi nie po drodze teraz z kasy na zęby wyskakiwać.

Ja pierdzielę!

Zawsze jest coś ważniejszego niż ja. To przerażające! 

Z tylu pasji zrezygnowałam, bo coś było ważniejsze.

Od września Faustynka idzie do przedszkola - prywatnego, więc znowu kasa. Jednak wreszcie znajdę czas dla siebie. Mam nadzieję, że znajdę. Wszystko zależy od pewnych spraw jakie nas czekają w najbliższych miesiącach.

Skąd ludzie biorą na wszystko pieniądze? 

Ta znajoma co raz byłam u niej z Młodą kupiła mieszkanie i od razu zrobili remont, a wcześniej wynajmowali. Nie mieli oszczędności, twierdziła, że żyją od 1go do 1go. Mąż bez pracy, bo powiedział, że za 1500zł nie będzie pracował (swoją drogą, to czego on się spodziewał na początek po technikum? Mój mąż przez 6 lat pracował za 1400 zł na rękę z tytułem mgr inż), ona na świadczeniu na dziecko z autyzmem, a młodsza córka w prywatnym przedszkolu. Jak to wszystko opłacali - ja nie wiem! Jeszcze na wycieczki kilkudniowe ich było stać. 

Mówiła, że teściowie sprzedadzą dom i dadzą im pieniądze. Ja się nagłowiłam jak to jest możliwe, bo gdzie teściowie będą mieszkać jak swój dom sprzedadzą? Z nimi w tym mieszkaniu, co za te pieniądze kupią? Znajoma twierdziła, że by się pozabijali. To tym bardziej mi się dziwne wydało, bo jak sprzedadzą dom, to muszą dla siebie chociaż kawalerkę kupić, a wtedy dla syna i synowej nie zostanie kasy na dwupokojowe mieszkanie. Z resztą jak tak można liczyć na czyjeś pieniądze? A to prawdopodobnie rodzice jej męża mają dwa domy i pewnie sprzedali jakiś po swoich rodzicach, a dalej mieszkają w swoim domu. Ale tak całą kasę oddali synowi? A reszta rodzeństwa? Ja oczy przecierałam ze zdziwieniem. No i ten synuś wraz z żoną są nauczeni, że i tak wszystko dostaną, bo im się należy, no bo przecież są biedni. 

Teściowej dzieci na weekend oddaje, bo sobie z nimi nie radzi. Teściowa wyposaża wnuki w obuwie, ubrania zabawki. Znajoma mówiła, że nigdy nie musiała nic kupić, tyle co ma do gara włożyć. Jednak w głosie zero wdzięczności, jeszcze wielkie pretensje, bo teściowa jej pas zabrała i nie ma teraz czym dzieci karać! I bardzo dobrze że zabrała, bo jakbym ja widziała,  że ktoś dziecko pasem leje, to bym sama temu komuś tym pasem wpieprzyła. 

Przecież tacy ludzie się nigdy samodzielności nie nauczą. A mąż znajomej jak wie, że mamusia wszystko da, to też po co ma się starać, pracy szukać. 

Niby poszedł w końcu do pracy, bo ta moja znajoma go zostawiła i na kilka miesięcy pojechała z dziećmi do swoich rodziców i powiedziała, że wróci jak on do pracy pójdzie. W końcu podjął pracę. 

Obydwoje palą papierosy i piją alkohol - skąd na to biorą pieniądze? Ja jestem w szoku! 

Ja nawet w podróży poślubnej nie byłam, bo się ciągle kasę odkłada. 

Czy jestem zazdrosna? No oczywiście, że jestem. Nie będę ściemniać, że nie. 

My nie dostaliśmy od nikogo ani złotówki, ale to już nawet nie o to chodzi. Ja nie mam rodziców do których mogłabym wrócić, matki, której bym mogła się zwierzyć, wypłakać w rękaw, która by mi z dziećmi choć raz w miesiącu na chwilę została, żebym mogła do lekarza pójść z własnymi dolegliwościami albo by przyjechała pomóc przy dzieciach, gdy mam 40 stopni gorączki. Jestem ze wszystkim sama. Mało tego! To że nie mam wsparcia rodziców to jeszcze nic! Moi mnie przecież po sądach ciągali! Sprawy zakładali! Na szczęście nic nie wskurali, ale ile nerwów i stresów, to moje. No i pieniędzy, wiadomo. O moim dzieciństwie u boku psychicznie chorej matki już nie wspomnę. 

Jakbym miała mało problemów, to teściowie z piekła rodem mi się trafili. No takiego pecha, to chyba tylko ja mogę mieć! Ja niczego od teściów nie chcę, ale jednego nie pojmę nigdy! Jak można nie kochać własnych wnuków? Jak można nie chcieć ich oglądać choćby 5 minut w tygodniu? Co to kurwa za ludzie? Teściowa zniszczyła mi życie, zdrowie i małżeństwo! O mało nie doprowadziła do mojego samobójstwa i tego jej nigdy nie wybaczę! Takie nic! Takie ścierwo potrafiło mnie tak zniszczyć! 

To oczywiście nie wszystko. Trzeba mnie było jeszcze dobić! Autyzm Maćka. Po tym co w życiu przeszłam, diagnoza nie specjalnie mnie ruszyła. Zamiast się użalać, i wpadać w depresję, podwinęłam rękawy i wzięłam się ostro do roboty. Powiedziałabym nawet, że choroba syna wyciągnęła mnie z emocjonalnego dołka, z dna wręcz i zaczęła stopniowo odciągać od myślenia o samobójstwie. 

To oczywiście dalej było za mało. Trzeba było jeszcze mnie obciążyć własnymi chorobami! Endometrioza dała mi zajebiście popalić, zanim udało się ją zdiagnozować i wprowadzić leczenie. Ja już mdlałam z bólu! Czułam jakby mi wnętrzności wykręcało! I to przerażenie że zemdleję na ulicy idąc z autystycznym synem, z którym nie było kontaktu! 

Zero wsparcia skądkolwiek. Zero pomocy.
A mąż? Najbliższa mi osoba? Jedyna jaką mam i mogę na nią liczyć? Bagatelizował moje problemy. 

Ile znieść może jeden człowiek? Powiedzcie mi ile? Ile mnie jeszcze czeka? Czy Bóg istnieje? Gdzie ten Sprawiedliwy? 

Chyba jestem bardzo naiwna, ale ciągle liczę że go znajdę.


Mam plany. 

Po raz pierwszy od 7miu lat mam plany. I takie bardziej wzniosłe i takie bardziej przyziemne.

- chcę odbudować relacje małżeńskie
- chcę odnaleźć Boga
- chcę kupić mieszkanie
- chcę kupić pianino i odświeżyć moją technikę gry na instrumencie
- chcę zrobić podyplomowo muzykoterapię
- chcę nauczyć się szyć na maszynie
- chcę pojechać choć raz w życiu nad nasze polskie morze
- chcę zapisać się na zumbę
- chcę zrobić kurs samoobrony
- chcę znowu rysować, malować, projektować ubrania
- chcę, chcę, chcę...

CHCĘ ZACZĄĆ ŻYĆ

Boże! Ja mam tyle planów! Czy wystarczy mi życia na realizację wszystkich? Nie wiem...